به نظر می‌رسد سرشاخ شدن دولت و مجلس ایران با رجب‌طیب اردوغان، رییس‌‌جمهور ترکیه، منجر به افشاگری درمورد همکاری نهادهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران با باندهای تبهکار در ربودن و احیانا قتل برخی مخالفان حکومت ایران در ترکیه شد. یعنی اتفاقی که در ظاهر هیچ ربطی به وضعیت مخالفان حکومت ایران در خارج کشور نداشت، به‌نوعی زمینه‌ای فراهم کرد برای کوتاه‌شدن دست حکومت ایران، ولو به‌طور نسبی، از آتش‌افروزی فرامرزی در برخورد با شهروندان ایران.

توهین نمایندگان مجلس شورای اسلامی به اردوغان

شعر اردوغان در مورد آراز سروصدای زیادی به‌پا کرد، از جمله در مجلس. برخی نمایندگان مجلس یازدهم ایران در واکنش به شعرخوانی اردوغان، او را به رواج «پان‌ترکیسم» متهم کردند و برخی حتی از او خواستند (برای عبرت‌گیری)، ماجرای «کودتای ژوئیه ۲۰۱۶» در ترکیه را به یاد بیاورد. حتی علی‌اصغر خانی، نماینده شهرستان‌های شاهرود و میامی و نایب رییس «فراکسیون امنیت پایدار و روابط‌ خارجی پویا»، در توییتی که به شکل گسترده‌ در رسانه‌های ترکیه بازتاب پیدا کرد، عکسی از صحنه اعدام صدام حسین، دیکتاتور پیشین عراق، را منتشر کرد و بالایش نوشت: «آقای اردوغان، این آخرین کسی بود که به خاک ایران بزرگ چشم داشت!»

سید علی آقازاده دافساری، رییس کمیته دفاعی کمیسیون امنیت ملی از رشت و فرمانده سابق بسیج و سپاه گیلان، ‫اردوغان را متهم کرد که نمی‌تواند ارتباط خوب جمهوری اسلامی با کشورهای منطقه را تحمل کند و با «تفرقه‌اندازی» درصدد ماهی‌گیری از آب گل‌آلود است: «اما ‫هشدارمی‌دهیم که در صورت تکرار، از برخورد قاطع جمهوری اسلامی در امان نخواهد ماند.» رگ ناسیونالیستی نمایندگان مجلس باد کرده بود.

با این‌حال پس از شعر‌خوانی اردوغان، مقام‌های مختلف دولت ترکیه، از جمله وزیر امور خارجه این کشور، به طرق مختلف تاکید کردند که اردوغان هرگز در شعرخوانی، چشمی به تمامیت ارضی ایران نداشته و حتی مقصودش ارمنستان بوده است نه ایران. هم‌زمان، مقام‌های حزب حاکم عدالت و توسعه در ترکیه (از جمله عمر چلیک، سخنگوی این حزب) «ادبیات توهین‌آمیز و زشت» برخی مقامات ایران در رابطه با آقای اردوغان را به‌شدت محکوم کردند. ولی هنوز معلوم نبود که دولت ترکیه احتمالا قرار است با روش خودش به جمهوری اسلامی پیغام بدهد؛ با متلاشی کردن باند تبهکاری که متهم به قتل و ربایش مخالفان حکومت ایران در خاک ترکیه بود! آنچه در ادامه این نوشتار می‌‌آید، عمدتا برگرفته از گزارش‌هایی است که در واشینگتن‌پست و رسانه‌های ترکیه منتشر شده است.

افشاگری اطلاعاتی ترکیه، یک‌‌روز پس از اعدام زم

تنها یک روز پس از اعدام روح‌الله زم، مدیر گروه تلگرامی آمدنیوز و مخالف حکومت جمهوری اسلامی ایران، واشینگتن‌پست در گزارشی بر مبنای گفته‌های یک مقام اطلاعاتی ترکیه افشا کرد ایران برخی مخالفان حکومت جمهوری اسلامی را از خاک ترکیه می‌رباید یا آنجا هدف قرار می‌دهد.

یک مقام امنیتی ترک با ذکر جزئیات توضیح داده است که چگونه نهادهای امنیتی‌ جمهوری اسلامی ایران، حبیب فرج‌الله چعب، معروف به حبیب اسیود، رهبر گروه الاحوازیه را از خاک ترکیه ربوده‌اند.

حبیب اسیود کسی است که وزارت اطلاعات ایران یازده روز پس از ناپدیدی‌اش در ترکیه، در اطلاعیه‌ای به تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۹۹ اعلام کرده بود «سربازان گمنام امام زمان» او را شناسایی کرده‌اند و به دام افتاده است. حالا سازمان اطلاعات ترکیه، «میت»، افشا می‌کرد که این نه سربازان واقعی امام زمان، که باند تبهکار و آدم‌کش یک قاچاقچی معروف ایرانی‌تبار به نام ناجی (یا ناصر) شریفی زیندشتی بوده که کار ربودن و انتقال اسیود از استانبول به وان و سپس تهران را انجام داده است!

این افشاگری روز بعد، و هم‌زمان با اوج دعوای ایران و ترکیه بر سر شعر آراز اردوغان، با جزئیات بیشتر در رسانه‌ها و تلویزیون‌های ترکیه منتشر شد. به عنوان مثال، خبرگزاری آناتولی، ارگان رسمی خبررسانی دولت ترکیه،  نوشت: «سیزده نفر از ۱۵ مظنون مرتبط با ربوده‌شدن فرج‌الله چعب، منتقد ایرانی مقیم سوئد، در ترکیه توسط گروهک جرایم شبکه‌ای به رهبری ناجی شریف زیندشتی بازداشت شدند.» رسانه‌های ترکیه تاکید کردند باند تبهکاری که ضارب سعید کریمیان، مدیر جم تی‌وی (در سال ۲۰۱۷) و مسعود مولوی (درسال ۲۰۱۹) بوده نیز، همین گروه مافیایی شریفی زیندشتی بوده است.»

ناجی شریفی زیندشتی کیست؟

اخبار مربوط به باند تبهکار و مافیایی زیندشتی و جنایاتش مدت‌هاست مورد توجه رسانه‌های ترکیه قرار دارد و فراوان در موردش نوشته شده است. منتها رسانه‌های ایران، قدری هم به‌سبب بی‌اطلاعی نسبی از فضای رسانه‌ای ترکیه، کمتر بدان پرداخته‌اند. اما اینکه دستگاه‌‌های اطلاعاتی ایران از این باند مخوف برای حذف و ربودن مخالفان استفاده کرده‌اند، در خود ترکیه نیز تنها به‌دنبال درگیری رجب‌طیب اردوغان با مقام‌های ایران بر سر شعر آراز، به‌صورت جدی افشا می‌شود.

از گزارش رسانه‌های ترکیه این‌طور برداشت می‌شود که نهادهایی وابسته به جمهوری اسلامی، با لابی‌گری و وساطت، از طریق یکی از وکلای بلندپایه نزدیک به حزب عدالت و توسعه به نام برهان کوزو (کوزوی ۶۵ ساله اول نوامبر امسال به سبب ابتلا به ویروس کرونا درگذشت)، در سال ۲۰۱۸ شرایط آزادی زیندشتی از زندان را فراهم کرده‌اند. نیروهای امنیتی ترکیه در آوریل سال ۲۰۱۸ زیندشتی را به همراه چند نوچه‌اش دستگیر کرده بودند. جرم‌‌های او آن‌قدر زیاد بود که در معرض محکومیت به سه‌بار حبس ابد قرار داشت.

به نوشته رسانه‌های ترکیه، در اکتبر همان سال با فشار کوزو بر مقام‌های قضایی ترکیه برای آزادی او، زیندشتی آزاد شد. از برهان کوزو نقل شده است که هنگام اصرار برای آزادی زیندشتی، ‌گفته بود در زندان ماندن او «به مصلحت روابط ما با ایران» نیست. همین موضوع ظن دخالت نهادهایی وابسته به جمهوری اسلامی ایران در آزاد شدن زیندشتی را زیاد می‌کند.

افشای ارتباط با زیندشتی و انتشار عکس‌هایی از این دو در کنار هم در حین ملاقات، ضربه بزرگی به اعتبار کوزو زد. هرچه هست قتل مسعود مولوی، گرداننده کانال تلگرامی جعبه سیاه، سیزده ماه بعد از آزادی زیندشتی از زندان اتفاق افتاد. جز این‌ها، شواهد زیادی وجود دارد، دال بر اینکه زیندشتی می‌کوشیده است با نفوذ در نهادهای حکومتی ترکیه (ازجمله پلیس) برای خود ارتباطاتی فراهم کند. پس از کودتای ۱۵ جولای، رسانه‌های ترکیه و به‌طور مشخص ینی‌شفق که نزدیک به دولت است، نوشتند زیندشتی با فتو یا جریان فتح‌الله گولن (که در ترکیه متهم به تروریسم و کودتاست) ارتباط داشته است؛ یعنی او هرگز شخصیت محبوبی در ترکیه نبود.